بهبود تصمیم گیری بودجه بندی سرمایه: شواهد مربوط به کشور کانادا چکیدههدف- هدف این مقاله ارزیابی تکنیک های جدید در تصمیم گیری برای بودجه بندی سرمایه در کشور کانادا، شامل اختیارات واقعی، و ادغام نتایج با توجه به بررسی های مشابه قبلی می باشد.طرح/ روش/ رویکرد- بررسی از طریق ایمیل انجام گرفته، که شامل 88 شرکت بزرگ در کانادا می باشد. یافته ها- روش های مرتبط به تکنیک های پیچیده تر همچنان ادامه داشته؛ به هر حال در شرکت های بزرگ، از گردش وجوه تخفیفی (DCF) استفاده نمی کنند. کشورهایی که این کار را انجام می دهند، اکثریت آن ها ارزش خالص فعلی (NPV) و نرخ بازگشت داخلی (IRR)، را مد نظر قرار می دهند. در مجموع بین 1 در 10 و 1 در 3 کشور بطور دقیقی جنبه های خاص مرتبط به DCF را بکار نمی گیرند. تنها 8% از انتخاب های واقعی استفاده می کنند. محدودیت تحقیق/ کاربرد- یکی از محدودیت ها این می باشد که بررسی ها نشان نمی دهد که چرا مدیران از تکنیک های تصمیم گیری بودجه بندی سرمایه امروزی کمتر استفاده می کنند. محدودیت دوم این است که انتخاب جمعیت باعث تحت تاثیر قرار دادن نتایج شرکت های بزرگ در کانادا می گردد. کاربردهای عملی- حوزه اصلی برای تمرکز مدیریتی بر مبنای انتخاب های واقعی می باشد. بخش های دیگر به منظور بهبود رویکردهای اجرایی می باشند، که از میانگین وزنی هزینه سرمایه (WACC) استفاده کرده، و باعث سازگاری WAXX برای پروژه ها و بخش های مختلف شده، و ارزش های بازاری یا اهداف را برای این موازنه مورد استفاده قرار داده، و شامل هزینه های مرتبط به بهره در گردش وجوه پروژه نمی باشد. نسبت کمی از مدیران نیاز دارند تا کاربر DCF را بکار گیرند. اصالت/ ارزش- ارزیابی نشان می دهد که همچنان خلاء کارکرد نظری در عوامل توصیفی تکنیک های تصمیم برای بودجه بندی سرمایه DCF و در اختیارات واقعی وجود دارد. آنچه که این مقاله نشان می دهد تجزیه و تحلیل مفصل تصمیم گیری برای سرمایه گذاری ، ترکیب و ادغام چندین بررسی بر روی DCF بوده در جاهایی که مقایسه های جدید صورت گرفته، پیشنهاداتی به مدیران شده و فرصت هایی برای بهبود در تصمیم گیری برای سرمایه گذاری ایجاد می گردد. کلیدواژه. بودجه بندی سرمایه، گردش وجوه تخفیفی ، سرمایه گذاری، تصمیم گیری، کشور کانادا